در اثر ضمان بین ضامنین
ماده ۷۲۱
هر گاه اشخاص متعدد از یک شخص و برای یک قرض به نحو تسهیم ضمانت کرده باشند مضمون‌له به هر یک از آنها فقط به قدر سهم او حق رجوع دارد و اگر یکی از ضامنین تمام قرض را تادیه نماید به هر یک از ضامنین دیگر که اذن تادیه داده باشد میتواند به قدر سهم او رجوع کند.
ماده ۷۲۲
ضامنِ ضامن حق رجوع به مدیون اصلی ندارد و باید به مضمون‌عنه خود رجوع کند و بهمین طریق هر ضامنی به مضمون‌عنه خود رجوع میکند تا به مدیون اصلی برسد.
ماده ۷۲۳
ممکن است کسی در ضمن عقد لازمی به تادیه دین دیگری ملتزم شود در این صورت تعلیق به التزام مبطل نیست مثل اینکه کسی‌التزام خود را به تادیه دین مدیون معلق به عدم تادیه او نماید.
ماده ۷۰۹:
ضامن حق رجوع به مضمون‌عنه ندارد مگر بعد از اداي دين ولي مي‌تواند در صورتي که مضمون‌عنه ملتزم شده باشد که در مدت معيني برائت او را تحصيل نمايد و مدت مزبور هم منقضي شده باشد رجوع کند.
ماده ۷۱۰:
اگر ضامن با رضايت مضمون‌له حواله کند به کسي که دين را بدهد و آن شخص قبول نمايد مثل آن است که دين را ادا کرده است و حق رجوع به مضمون‌عنه دارد و همچنين است حواله مضمون‌له به عهده‌ي ضامن.
ماده ۷۱۱:
اگر ضامن دين را تأديه کند و مضمون‌عنه آن را ثانياً بپردازد ضامن حق رجوع به مضمون‌له نخواهد داشت و بايد به مضمون‌عنه مراجعه کند و مضمون‌عنه مي‌تواند از مضمون‌له آن چه را که گرفته است مسترد دارد.
ماده ۷۱۲:
هر گاه مضمون‌له فوت شود و ضامن وارث او باشد حق رجوع به مضمون‌عنه دارد.
ماده ۷۱۳:
اگر ضامن به مضمون‌له کمتر از دين داده باشد زياده بر آن چه داده نمي‌تواند از مديون مطالبه کند اگر چه دين را صلح به کمتر کرده باشد.
در اثر ضمان بین ضامنین
ماده ۷۱۴:
اگر ضامن زيادتر از دين به داين بدهد حق رجوع به زياده ندارد مگر در صورتي که به اذن مضمون‌عنه داده باشد.
ماده ۷۱۵:
هر گاه دين مدت داشته و ضامن قبل از موعد آن را بدهد مادام که دين حال نشده است نمي‌تواند از مديون مطالبه کند.
ماده ۷۱۶:
در صورتي که دين حال باشد هر وقت ضامن ادا کند مي‌تواند رجوع به مضمون‌عنه نمايد هر چند ضمان، مدت داشته و موعد آن نرسيده باشد مگر آن که مضمون‌عنه اذن به ضمان موجل داده باشد.
ماده ۷۱۷:
هر گاه مضمون‌عنه دين را ادا کند ضامن بري مي‌شود هرچند ضامن به مضمون‌عنه اذن در ادا نداده باشد.
ماده ۷۱۸:
هر گاه مضمون‌له ضامن را از دين ابرا کند ضامن و مضمون‌عنه هر دو بري مي‌شوند.
ماده ۷۱۹:
هر گاه مضمون‌له ضامن را ابرا يا ديگري مجاناً دين را بدهد ضامن حق رجوع به مضمون‌عنه ندارد.
ماده ۷۲۰:
ضامني که به قصد تبرع، ضمانت کرده باشد حق رجوع به مضمون‌عنه ندارد.
