آییننامه اجرایی حمایت از شهود و مطلعان بخش اول
آییننامه اجرایی حمایت از شهود و مطلعان
مصوب ۱۳۹۴/۱۰/۲۶
در اجرای تبصره ۱ ماده ۲۱۴ قانون آیین دادرسی کیفری، مصوب ۱۳۹۲ و اصلاحیه آن و بنا به پیشنهاد وزیر دادگستری، «آییننامه اجرایی حمایت از شهود و مطلعان» به شرح مواد آتی است.
فصل اول – کلیات
ماده ۱
اصطلاحات مذکور در این آییننامه به معانی زیر میباشد:
الف) بیم خطر: هرگونه احتمال خطر در مورد شاهد یا مطلع به طوری که در صورت عملی شدن آن، موجب بروز صدمه یا ضرر حداقل یک مورد از موارد مذکور در بندهای (ب) تا (ت) این ماده به شاهد یا مطلع یا اعضاء خانواده آنها گردد، به نحوی که احتمال خطر با توجه به مواردی مانند نوع خطر، موضوع خطر و شخصیت شاهد و مطلع و ایجادکننده خطر به طور متعارف، قوی باشد.
ب) خطر جانی: هرگونه خطر وارد شدن صدمه به تمامیت جسمانی
پ) خطر حیثیتی: هرگونه خطر وارد شدن صدمه به تمامیت معنوی، اعم از آبرو یا اعتبار
ت) ضرر مالی: هرگونه صدمه به اموال یا حقوق مالی
ث) خانواده: اقربای نسبی و سببی تا درجه دوم از طبقه دوم
ج) تدابیر: اقدامات مذکور در فصل دوم تا ششم این آییننامه
چ) قانون: قانون آیین دادرسی کیفری مصوب ۱۳۹۲/۱۲/۴ با اصلاحات و الحاقات بعدی
تبصره ۱ـ در تمامی موارد مذکور در بندهای ب تا ت، صدمه و ضرر حسب مورد اعم است از این که قابل جبران یا غیرقابل جبران، موقت یا دائم، قابل درمان یا غیرقابل درمان باشد.
تبصره ۲ـ مقام قضایی در تعیین تدابیر باید به شرایط طرفین دعوی، شاهد، مطلع و سایر موارد از جمله میزان خطر، محل استماع شهادت، شرایط سنی و مزاجی شاهد یا مطلع توجه نماید.
آییننامه اجرایی حمایت از شهود و مطلعان بخش اول
ماده ۲
در هر حوزه قضایی، واحدی به عنوان «واحد حمایت از امنیت شهود و مطلعان» زیر نظر رئیس آن حوزه قضایی برای انجام امور مقرر در این آییننامه ایجاد میشود.
تبصره ـ در صورت نیاز و به تشخیص رئیس کل دادگستری استان، در واحد حمایت از امنیت شهود و مطلعان، دفتری به نام «دفتر تامین امنیت شهود و مطلعان» تاسیس خواهد شد، تا با هماهنگی دستگاههای ذیربط انجام وظیفه نماید.
فصل دوم – مواجهه حضوری بین شاهد یا مطلع با شاکی یا متهم
ماده ۳
مواجهه حضوری بین شاهد یا مطلع با طرفین دعوی، طبق قانون مجاز است، لیکن در صورت بیم خطر، مقام قضایی میتواند از قبول درخواست شاکی یا متهم مبنی بر مواجهه حضوری شاهد یا مطلع با طرفین دعوی خودداری نماید.
تبصره ـ مواجهه حضوری اعم است از مواجهه حضوری به صورت حضور فیزیکی شاهد یا مطلع در جلسه مواجهه حضوری یا از طریق وسائل ارتباط از راه دور.
ماده ۴
عدم مواجهه حضوری مذکور در بند الف ماده ۲۱۴ قانون، مانع از آگاهی از اظهارات اعلام شده توسط شاهد یا مطلع، نیست.
ماده ۵
عدم مـواجهه حضوری خـدشهای به حق سوال از مطلع یا شاهد وارد نمیآورد. طرفین دعوی یا وکلای آنها میتوانند سوالات خود را از شاهد یا مطلع به اطلاع مقام قضایی رسانده و او پاسخ این پرسشها را از شاهد یا مطلع مطالبه و منعکس نماید.
آییننامه اجرایی حمایت از شهود و مطلعان بخش اول
ماده ۶
عدم مواجهه حضوری تنها نسبت به شخصی است که از جانب وی بیم خطر وجود دارد، مگر آن که افشاء هویت شاهد یا مطلع موجب بیم خطر از جانب تمامی طرفین دعوا باشد که در این صورت از مواجهه حضوری با همه اطراف دعوا ممانعت میشود.
ماده ۷
در صورتی که به تشخیص مقام قضایی، تشکیل جلسات متعدد برای استماع اظهارات شاهد یا مطلع ضرورت داشته باشد، مقررات این آییننامه باید در تمامی جلسات رعایت شود.