وکالت در نکاح طبق قانون مدنی

وکالت در نکاح
ماده ۱۰۷۱

هر یک از مرد و زن میتواند برای عقد نکاح وکالت به غیر دهد.

وکالت در نکاح طبق قانون مدنی

ماده ۱۰۷۲

در صورتی که وکالت به طور اطلاق داده شود وکیل به نمی‌تواند موکله را برای خود تزویج کند مگر اینکه این اذن صریحا به او داده شده ‌باشد.

ماده ۱۰۷۳

اگر وکیل از آنچه که موکل راجع به شخص یا مهر یا خصوصیات دیگر معین کرده تخلف کند صحت عقد متوقف بر تنفیذ موکل‌ خواهد بود.

ماده ۱۰۷۴

حکم ماده فوق در موردی نیز جاری است که وکالت بدون قید بوده و وکیل مراعات مصلحت موکل را نکرده باشد.

وکالت در نکاح طبق قانون مدنی

وکالت در عقد نکاح

در عقد نکاح لازم نیست که اظهار اراده برای ازدواج حتما توسط خود طرفین اعلام شود ؛ بلکه ممکن است اظهار اراده از طریق نمایندگی یا وکالت از سوی زوجین صورت گیرد که به این موضوع وکالت در نکاح نیز گفته می شود . وکالت در نکاح در حقوق ایران به پیروی از فقه اسلامی مورد پذیرش قرار گرفته است و قانونگذار به جهت تسهیل نمودن امر ازدواج ، امکان انجام وکالت در نکاح را ضمن ماده 1071 قانون مدنی به رسمیت شناخته است . بر اساس این ماده : ” هر یک از زن و مرد می تواند برای عقد نکاح وکالت به غیر دهد ” .

بر این اساس می توان گفت وکالت در نکاح عبارت است از اینکه یکی از زوجین و یا هر دوی آنها برای عقد نکاح به شخص ثالثی وکالت بدهند تا وکیل او با در نظر گرفتن صلاح و مصلحت شخص موکل و همچنین با رعایت کردن شرایطی که موکل به او اعلام کرده است ، برای او عقد نکاح منعقد کند . البته از آن جهت که وکالت در نکاح ممکن است سبب سوء استفاده هایی در این خصوص توسط وکیل در نکاح شود ، در قانون مدنی راهکارهایی نیز جهت حمایت از موکل مورد پیش بینی قرار گرفته است که این راهکارها را می توان ناظر بر محدود نمودن اختیارات وکیل در نکاح جهت پیش گیری از تجاوز وکیل از حدود اختیاراتش دانست که ذیلا مورد بررسی قرار می گیرند .

لینک کوتاه مطلب : https://www.vakilraygan.ir/?p=1600

برچسب ها

نکاح وکالت وکالت در نکاح